Fârâbî ve Okulu
Ürün No | : | 31 |
ISBN | : | 978-605-9513-33-3 |
Baskı | : | 1. Baskı |
Basım Yeri ve Yılı | : | Ankara 2019 |
Kağıt Kalite | : | Enso |
Sayfa Adedi | : | 166 |
Boyut | : | 13,5 x 21 |
Dili | : | Türkçe |
Yazar | : | Mehmet Vural |

Stok Durumu: Var
Stok Adedi: 19
162,50 t
Kazancınız: %35 | 87,50 t
Muallim-i Evvel olarak bilinen Aristoteles’ten sonraki ‘Muallim-i Sânî’ olarak bilinen Fârâbî’nin ve onun öğretilerini izleyip geliştirmiş olanların çağı, Orta Çağ İslâmı’nın bütün gelişimi içinde entelektüel açıdan en zengin çağdır. Çalışmamızda bu dönemi Fârâbîcilik Çağı diye niteleyeceğiz: Bu çağ, Fârâbî’nin 870’teki doğumundan Ebû Hayyân et-Tevhîdî’nin yaklaşık 1023’teki ölümüne değin sürmektedir. Tarihî parametreler olan 870-1023 yılları arası, Fârâbîcilik fenomeninin incelenmesinde, yapay da olsa derli toplu bir çerçeve yapı sunmaktadır. Bu çerçeve yapı Fârâbî’den başka, dört düşünürü daha kapsamaktadır ki, bunlar bir şekilde Muallim-i Sânî’nin düşünceleri ile etkileşime girmiş ya da en azından ondan derinden etkilenmişlerdi. Bu dört düşünür şunlardır: (1) Yahyâ b. ‘Adî (893/4-974); (2) Ebû Süleymân es-Sicistânî (öl. yakl. 987/8); (3) Ebü’l-Hasan el-Amirî (öl. yakl. 992) ve (4) Ebû Hayyân et-Tevhîdî (öl. yakl. 1023). İşte Fârâbî ile birlikte, bu dört düşünürün de –bu çalışmada genel olarak Fârâbîcilik diye nitelenen entelektüel bir akım olan- düşünce ve fikirlerini tahlil etmek burada sunulanın esas gayesini teşkil eder.
Henüz yorum eklenmemiş.