Din, insanla beraber var olmuş, öyle görünüyor ki, insanla beraber var olacak olan işlevsel bir kurumdur. Ancak dinin bu işlevselliğiyle birlikte yaşadığımız gezegende dini ortadan kaldırma, otorite ve etkisini azaltmayı hedefleyen, onu kılıksız ve kalıpsız bir hale getirmeye çalışan bir sürecin var olduğu ve buna da dünyevileşme dendiğini biliyoruz. İnsanlık tarihi kadar eski bir ahlaki sorun olan dünyevileşme dediğimiz bu olgu, bütünüyle bir dünya görüşü ve paradigma değişimidir ki, bu dünyevi düşünce paradigması, baş döndürücü hızıyla insanlığa yeni eserlerini takdim etmektedir.
 Diğer semavî dinlerde de var olan dünyevileşme sorununa İslam’ın sunacağı modelin ayrı bir önemi olsa gerektir. İslam’ın tabiatı gereği Hıristiyanlığın geçirdiği tarihi süreci yaşamadığı için dünyevileşmeye geçit vermeyeceği düşünülse de, dünyevileşme sorununu gören Müslüman bireyin kendi dininin birçok alanda neleri gerektirdiği konusunda çeşitli sorularla karşı karşıyadır. Şimdi cevaplandırılması gereken soru; dünyevi düşüncenin elde ettiği bütün başarılara rağmen bizim kendi değerlerimizi kullanarak hangi modeli insanlığa sunacağımızdır.