Kur’ân-ı Kerîm insanları inanç ve ahlâk bakımından doğru olana yönlendirmek için gönderilmiştir. Yüce Allah insanların ilâhî maksatları anlayabilmeleri için onlara onların dili ile seslenmiş, onların anlayacağı tarzda bir üslup kullanmıştır. Çoğu zaman insanların duygularına hitap eden Kur’ân kimi zaman da onları çevreleyen dünyadan örnekler getirmek suretiyle muhatapları ikna etmeye çalışmıştır. Kur’ân’ın dış dünyadan gösterdiği örnekler ve anlatımlar ve onların sunum şekli toplumun genel anlayışının dışına çıkmamış muhatapların algıladıkları şekilde sunulmuştur. Bunun içindir ki, doğaya ve çevreye dair herhangi bir bilgiyi değiştirdiği veya yeni bir bilgi öğrettiği vaki değildir. Kur’ân’ın böyle bir yöntem benimsemesi yani dış dünyadan bahsederken muhatapların anlayışına göre hitap etmesi ilgili âyetlerin değersiz olduğu anlamına asla gelmemekte, bu âyetlerin değerinden hiçbir şey eksiltmemektedir. Zira bilime uygun olup olmamak değer bakımından Kur’ân âyetleri için bir ölçü olmaktan çok uzaktır, çünkü, Kur’ân’ın böyle bir önceliği söz konusu değildir.